دانشیار دانشکده مدیریت راهبردی دانشگاه عالی دفاعی ملی.
چکیده
ازآنجایی‌که در منطق مدیریتی، مفهوم هم‌افزایی به‌طور مبسوط تشریح می‌گردد از همین‌رو این مفهوم در سطح ملی و راهبردی برای کارآمدی بیشتر بین اجزاء نظام ازجمله بخش دفاع و بخش کشوری تعریف نظام‌مند و سیستماتیک نشده است. در ساختار سیاسی و مدیریتی حکمرانی و ملک‌داری جمهوری اسلامی ایران برگرفته از قانون اساسی همه بخش‌های نظام، تحت فرماندهی واحد نیستند؛ به این مفهوم که بخش دفاع مستقیماً تحت فرماندهی فرمانده معظم کل قوا ایفای نقش می‌نماید و قوه مجریه تحت مستقیم ریاست جمهوری به اداره امور می‌پردازد. در مؤلفه‌های قدرت ملی (سیاسی، دفاعی- امنیتی، اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی) آنچه به شهود تمامی متفکرین حکمرانی بیان می‌گردد بخش دفاع و امنیت جمهوری اسلامی ایران چه در دوران دفاع مقدس و چه بعدازآن توانسته‌اند در یک زیست‌بوم واحد و در شرایط سخت و تحریمی بیشتری نسبت به سایر مؤلفه‌های قدرت ملی اشاره شده در بالا کارآمدی و قدرت بیشتری را در بازدارندگی فعال و تولید امنیت نشان دهد. لذا در این مقاله تلاش شده ضرورت ایجاد پیوند فنی و ساختاری و مدیریتی بین دو قدرت کشوری و لشکری برای کارآمدی و هم‌افزایی بیشتر تعریف شود و بخش کشوری همانند موشک‌هایی که برای پرتاب به مدارهای بالاتر به چند موتور مجهز می‌شوند، بتواند از موتورها و ظرفیت‌های بخش دفاعی به‌طور ساختارمند بهره‌مند گردد.
)