بررسی نقش خودکارآمدی در نظام سازنده شایستگی انسان

نویسنده

کارشناس فناوری اطلاعات، دانشگاه جامع لوله‌سازی اهواز .

چکیده

خودکارآمدی، یکی از سازه‌های مهم در نظریه شناختی- اجتماعی «بندورا» است و به معنی اطمینان و باور فرد نسبت به توانایی‌های خود در کنترل افکار، احساس‌ها، فعالیت‌ها و نیز عملکرد مؤثر او در موقعیت‌های استرس‌زاست. بنابراین، بر عملکرد واقعی افراد، هیجان‌ها، انتخاب‌ها، مهار رویدادهای تأثیرگذار، سازمان‌دهی و اجرای دوره‌های عمل مورد نیاز در جهت دستیابی و به ثمر‌  رساندن سطوح عملکرد، پیشرفت و سرانجام میزان تلاشی که فرد صرف یک فعالیت می‌کند، مؤثر است . استقامت در انجام تکالیف، سطح عملکرد بالا و متناسب با توانایی‌ها، جستجوی فعالانه موفقیت‌های جدید، چالشی‌انگاشتن مشکلات، برخورد مؤثر با رویدادها و شرایط، توانایی مسئله‌گشایی و استفادة مناسب از تفکر تحلیلی، نترسیدن از شکست، انتخاب وظایف چالش‌برانگیزتر، انتخاب اهداف بالاتر، تعهد و پایداری در رسیدن به آن‌ها و تسلط برخود زمانی که عقب‌نشینی لازم است از ویژگی‌های افراد خودکارآمد محسوب می‌شود.  این پژوهش ضمن جمع‌آوری اطلاعات به روش اسنادی/ کتابخانه‌ای سعی دارد به بررسی نقش خودکارامدی و تاثیر آن بر نظام سازنده شایستگی انسان بپردازد.
 
 

کلیدواژه‌ها