نظریه‌پردازی و درک نظریه نظامی کلاسیک و معاصر با رویکرد عملیات مشترک (زمینی- هوایی- دریایی)

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استاد علوم دفاعی راهبردی، دانشگاه عالی دفاع ملی، تهران، ایران.

2 دانش آموخته کارشناسی ارشد علوم سیاسی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.

3 استادیار دانشگاه علوم دریایی امام خمینی (ره)، نوشهر، ایران.

چکیده

عملیات مشترک به معنای عملیاتی است که توسط نیروهای بیش از یک شاخه نظامی اجرا می‌شوند. عملیات مشترک از همکاری بین نیروها تا استفاده بهینه از نقاط قوت و ضعف هر نیرو به‌منظور دستیابی به یک هدف غایی در سطح استراتژیک یا عملیاتی را شامل می‌شود. در عملیات مشترک قدرت یک نیرو، ضعف نیروی دیگر را جبران می‌کند و منجر به هم‌افزایی می‌شود. کارایی، آزادی عمل و انعطاف‌پذیری، اصلی‌ترین دلایل استفاده از عملیات مشترک برای دستیابی به اهداف نظامی است. استفاده از واحدهای مختلف نیروهای مسلح در عملیات مشترک، ریسک عملیات را کاهش می‌دهد. انجام تمرینات و رزمایش‌های مشترک بین نیروهای مختلف، هماهنگی بین نیروها را افزایش داده و از تنش و درگیری بین سیستم‌های مختلف جلوگیری می‌کند. اهداف این پژوهش معرفی نظریه‌های عملیات مشترک است و عملیات مشترک زمینی، هوایی و دریایی را به‌طور مشترک با هم بررسی می‌کند. همچنین این پژوهش خواستار ارزیابی نحوه اعمال عملکردهای مشترک در عملیات نظامی است و از تعادلی حمایت می‌کند که درس‌های تاریخی را با نیازهای نظامی معاصر ادغام کند. نوع پژوهش کاربردی است و از لحاظ روش توصیفی می‌باشد. روش گردآوری داده‌ها کتابخانه‌ای و بررسی و ترجمه متون تعدادی از نظریه‌پردازان نظامی در سطح جهان است.

کلیدواژه‌ها

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار