دکتری حقوق، کارشناس دادگستری و عضو کانون سردفتران، مدرس دانشگاه، تهران، ایران.
چکیده
این پژوهش با تمرکز بر مؤلفه‌های راهبری سازمانی، به بررسی ارتباط میان پیاده‌سازی دولت الکترونیک و تقویت اصول حکمرانی سازمانی پرداخته است. ازجمله مؤلفه‌های مورد بررسی می‌توان به شفافیت، پاسخ‌گویی، اثربخشی و مشارکت کارکنان اشاره کرد که همگی به‌عنوان شاخص‌های بنیادین در دستیابی به اهداف سازمانی عمل می‌کنند. این مقاله، مبتنی بر رویکردهای نظری و مطالعات موردی، نشان می‌دهد که استقرار موفق دولت الکترونیک نیازمند تطبیق ساختارهای سازمانی با فناوری‌های نوین است. علاوه بر این، اهمیت راهبردهایی چون تعامل‌پذیری سامانه‌ها، مدیریت تغییر و آموزش نیروی انسانی در فرایند تحول دیجیتال برجسته می‌شود. این مقاله به بررسی تأثیر دولت الکترونیک بر راهبری و کنترل سازمانی پرداخته و نقش فناوری‌های نوین در ارتقای حکمرانی داده‌محور را تحلیل می‌کند. تحول دیجیتال در ساختارهای دولتی، مستلزم تلفیق نظام‌های کنترلی و راهبری سازمانی با فرایندهای هوشمندسازی و استانداردهای داده‌محور است. این پژوهش تلاش می‌کند تا با ارزیابی مکانیسم‌های کنترل نهادی و خودکنترلی سازمانی، تأثیر آمادگی الکترونیک و بلوغ سازمانی بر بهینه‌سازی تصمیم‌گیری و کارآمدی مدیریتی را بررسی کند. نتایج پژوهش، چهارچوبی برای سیاست‌گذاران و مدیران فراهم می‌آورد که بتوانند فرایندهای دیجیتالیشدن را به‌گونه‌ای طراحی کنند که بیشترین همسویی را با اهداف سازمانی داشته باشد. این پژوهش مبتنی بر رویکرد کیفی است و از دو روش اصلی مطالعات کتابخانه‌ای و تحلیل محتوای نظری بهره می‌برد. هدف این تحقیق بررسی مبانی دولت الکترونیک و راهبری سازمانی از طریق تحلیل ساختاری منابع معتبر، نظریه‌های مرتبط و مطالعات تطبیقی در حوزه مدیریت دیجیتال است.
)